Home





English





Workshops





Teksten/

Artikelen





Contact





Naud van der Ven





NB: zijn de teksten niet netjes leesbaar?
Probeer een ander merk browser, bijvoorbeeld Firefox.

Klik hier
                  voor blogberichten


Levinas en ik


Al meer dan veertig jaar ben ik gefascineerd door het werk van de Frans-Joodse filosoof Emmanuel Levinas (1906 - 1995). Dat heeft te maken met de vasthoudende manier waarop hij een blinde vlek in de Westerse filosofische traditie keer op keer aan de orde stelt, namelijk de afwezigheid van de figuur van de ander. Ik maak daar studie van en probeer Levinas gedachtegoed te vertalen van het filosofische terrein naar terreinen van het praktische en maatschappelijke leven. Tot nu toe heb ik dat gedaan voor het gebied van management&organisatie in het boek Schaamte en verandering, en voor de psychiatrie in Genoeg verbinding.


De boeken


Schaamte en verandering
Denken over organisatieverandering in het licht van de filosofie van Emmanuel Levinas
        
Genoeg verbinding
Waarom scheiding zo gek nog niet is







In organisaties wordt veel voor een ander gedacht. Managers worden ervoor betaald, maar eigenlijk doet iedereen het. Dat gaat niet altijd goed, en via de aan Levinas ontleende notie van denkschaamte wordt opgehelderd wanneer we daarin te ver gaan. Denkschaamte is de verlegenheid die je voelt als je bij een ander over de grens gaat, terwijl je het alleen maar goed bedoelt.


In de psychiatrie wordt ook veel voor een ander gedacht. Maar in hoeverre kunnen behandelaars weten wat goed is voor een ander? Die claim wordt vaak ingezet, want we zijn toch allemaal met elkaar verbonden via ons mens-zijn. Levinas denkt dat die claim gevaarlijk is, je verliest daarmee gauw het respect voor de eigenheid van een ander. De notie van scheiding zet hij in om kennisclaims bescheidener te krijgen.



De workshops

Naar aanleiding van het boek Schaamte en verandering heb ik een workshop ontwikkeld. Het boek stelt dat het geloof in de eigen veranderplannen een soort blindheid kan veroorzaken waarop veranderingen stuk kunnen lopen. Maar managers worden zich regelmatig bewust van die blindheid. Bijvoorbeeld wanneer ze geconfronteerd worden met de weerstand of het verdriet van degenen die onderworpen zijn aan hun plannen en schema´s en zo slachtoffer worden van die blindheid.

Als deze confrontatie de vraag losmaakt ‘Waar ben ik eigenlijk mee bezig?’ of ‘Is het wel zoals ik denk dat het is?’ dan zijn we mogelijk blindheid of een illusie op het spoor, maar ook de kans om iets te leren,en dus op verrijking. Deze theorie vraagt erom nader onderzocht te worden aan de hand van persoonlijke ervaringen. Als die confrontaties met medewerkers zo cruciaal en zo vruchtbaar kunnen zijn, hoe zien die er voor ons dan uit?

Die vraag komt aan de orde in de workshop Denken voor een ander die ik op aanvraag verzorg.