Vader filosoof
(Recensie uit 2008 van
'Schaamte en verandering' door Tamar van der Ven)
Hoewel ik ook verhalen schrijf, schrijven mijn vader
en ik heel anders.
Mijn vader
is een filosoof en houdt zich bezig met Emmanuel
Levinas. Hij leest best veel, althans, probeert veel te
lezen.
Ik schrijf
verhalen uit mijn hoofd, fantasie en kinderverhalen. Ik
had twee jaar geleden op het feestje van mijn vader nog
een puur fantasieverhaal geschreven over filosofie. Over
Filo het hondje en de meester.
Het ging
over een jongetje die een hondje kende, dat Filo heette.
En toen ze een invaller kregen omdat de meester
filosofie aan’t studeren was, dacht het jongetje dat de
meester in een hokje vol honden zou zitten.
Ik wist
toen nog niks van filosofie.
Nu trouwens
ook nog niet. Ik snap er nog niks van. Wat houdt het
precies in? Je praat over het leven, oké, maar verder?
Ik heb ook
nooit geweten wat mijn vader nou precies voor werk doet.
Duizend keer gevraagd, nul keer begrepen. Hij helpt
mensen om beter te communiceren. Ik wist niet dat dat
werk bestond.
Wie was
Emmanuel Levinas nou precies? Wat houdt filosofie
precies in? Ik denk dat filosofie om díe vragen draait.
En als je dáár over nadenkt, dat je dan een filosoof
bent.
|